Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -ir
Définitions
anoblir transitif 2ème groupe
Rendre noble, donner à quelqu'un le titre et les droits de noblesse.
s'anoblir (Pronominal)
Devenir noble.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | anoblis |
| tu | anoblis |
| il | anoblit |
| nous | anoblissons |
| vous | anoblissez |
| ils | anoblissent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | anobli |
| tu | avais | anobli |
| il | avait | anobli |
| nous | avions | anobli |
| vous | aviez | anobli |
| ils | avaient | anobli |
Futur simple
| j' | anoblirai |
| tu | anobliras |
| il | anoblira |
| nous | anoblirons |
| vous | anoblirez |
| ils | anobliront |
Imparfait
| j' | anoblissais |
| tu | anoblissais |
| il | anoblissait |
| nous | anoblissions |
| vous | anoblissiez |
| ils | anoblissaient |
Passé composé
| j' | ai | anobli |
| tu | as | anobli |
| il | a | anobli |
| nous | avons | anobli |
| vous | avez | anobli |
| ils | ont | anobli |
Passé simple
| j' | anoblis |
| tu | anoblis |
| il | anoblit |
| nous | anoblîmes |
| vous | anoblîtes |
| ils | anoblirent |
Futur antérieur
| j' | aurai | anobli |
| tu | auras | anobli |
| il | aura | anobli |
| nous | aurons | anobli |
| vous | aurez | anobli |
| ils | auront | anobli |
Passé antérieur
| j' | eus | anobli |
| tu | eus | anobli |
| il | eut | anobli |
| nous | eûmes | anobli |
| vous | eûtes | anobli |
| ils | eurent | anobli |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | anoblirais |
| tu | anoblirais |
| il | anoblirait |
| nous | anoblirions |
| vous | anobliriez |
| ils | anobliraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | anobli |
| tu | aurais | anobli |
| il | aurait | anobli |
| nous | aurions | anobli |
| vous | auriez | anobli |
| ils | auraient | anobli |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | anobli |
| tu | eusses | anobli |
| il | eût | anobli |
| nous | eussions | anobli |
| vous | eussiez | anobli |
| ils | eussent | anobli |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | anoblisse |
| que | tu | anoblisses |
| qu' | il | anoblisse |
| que | nous | anoblissions |
| que | vous | anoblissiez |
| qu' | ils | anoblissent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | anoblisse |
| que | tu | anoblisses |
| qu' | il | anoblît |
| que | nous | anoblissions |
| que | vous | anoblissiez |
| qu' | ils | anoblissent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | anobli |
| que | tu | aies | anobli |
| qu' | il | ait | anobli |
| que | nous | ayons | anobli |
| que | vous | ayez | anobli |
| qu' | ils | aient | anobli |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | anobli |
| que | tu | eusses | anobli |
| qu' | il | eût | anobli |
| que | nous | eussions | anobli |
| que | vous | eussiez | anobli |
| qu' | ils | eussent | anobli |
Impératif
Impératif présent
| anoblis |
| anoblissons |
| anoblissez |
Impératif passé
| aie | anobli |
| ayons | anobli |
| ayez | anobli |
Infinitif
Participe