Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -ir
Définitions
aplanir transitif 2ème groupe
Rendre plan, uni.
Au figuré, lever les difficultés, les obstacles, les empêchements qui se rencontrent dans une affaire.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | aplanis |
| tu | aplanis |
| il | aplanit |
| nous | aplanissons |
| vous | aplanissez |
| ils | aplanissent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | aplani |
| tu | avais | aplani |
| il | avait | aplani |
| nous | avions | aplani |
| vous | aviez | aplani |
| ils | avaient | aplani |
Futur simple
| j' | aplanirai |
| tu | aplaniras |
| il | aplanira |
| nous | aplanirons |
| vous | aplanirez |
| ils | aplaniront |
Imparfait
| j' | aplanissais |
| tu | aplanissais |
| il | aplanissait |
| nous | aplanissions |
| vous | aplanissiez |
| ils | aplanissaient |
Passé composé
| j' | ai | aplani |
| tu | as | aplani |
| il | a | aplani |
| nous | avons | aplani |
| vous | avez | aplani |
| ils | ont | aplani |
Passé simple
| j' | aplanis |
| tu | aplanis |
| il | aplanit |
| nous | aplanîmes |
| vous | aplanîtes |
| ils | aplanirent |
Futur antérieur
| j' | aurai | aplani |
| tu | auras | aplani |
| il | aura | aplani |
| nous | aurons | aplani |
| vous | aurez | aplani |
| ils | auront | aplani |
Passé antérieur
| j' | eus | aplani |
| tu | eus | aplani |
| il | eut | aplani |
| nous | eûmes | aplani |
| vous | eûtes | aplani |
| ils | eurent | aplani |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | aplanirais |
| tu | aplanirais |
| il | aplanirait |
| nous | aplanirions |
| vous | aplaniriez |
| ils | aplaniraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | aplani |
| tu | aurais | aplani |
| il | aurait | aplani |
| nous | aurions | aplani |
| vous | auriez | aplani |
| ils | auraient | aplani |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | aplani |
| tu | eusses | aplani |
| il | eût | aplani |
| nous | eussions | aplani |
| vous | eussiez | aplani |
| ils | eussent | aplani |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | aplanisse |
| que | tu | aplanisses |
| qu' | il | aplanisse |
| que | nous | aplanissions |
| que | vous | aplanissiez |
| qu' | ils | aplanissent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | aplanisse |
| que | tu | aplanisses |
| qu' | il | aplanît |
| que | nous | aplanissions |
| que | vous | aplanissiez |
| qu' | ils | aplanissent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | aplani |
| que | tu | aies | aplani |
| qu' | il | ait | aplani |
| que | nous | ayons | aplani |
| que | vous | ayez | aplani |
| qu' | ils | aient | aplani |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | aplani |
| que | tu | eusses | aplani |
| qu' | il | eût | aplani |
| que | nous | eussions | aplani |
| que | vous | eussiez | aplani |
| qu' | ils | eussent | aplani |
Impératif
Impératif présent
| aplanis |
| aplanissons |
| aplanissez |
Impératif passé
| aie | aplani |
| ayons | aplani |
| ayez | aplani |
Infinitif
Participe