Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
attribuer /at.ʁi.bɥe/ transitif 1er groupe
Conférer à quelqu'un un avantage, une prérogative, un emploi.
Il se dit aussi lorsqu'on considère que quelqu'un est la cause, l'auteur où le principal instrument de quelque chose et signifie Imputer à quelqu'un un acte, lui prêter un mérite, etc.
Affirmer qu'une personne, qu'une chose a une certaine qualité, un certain effet.
s'attribuer pronominal
S'imputer.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | attribue |
| tu | attribues |
| il | attribue |
| nous | attribuons |
| vous | attribuez |
| ils | attribuent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | attribué |
| tu | avais | attribué |
| il | avait | attribué |
| nous | avions | attribué |
| vous | aviez | attribué |
| ils | avaient | attribué |
Futur simple
| j' | attribuerai |
| tu | attribueras |
| il | attribuera |
| nous | attribuerons |
| vous | attribuerez |
| ils | attribueront |
Imparfait
| j' | attribuais |
| tu | attribuais |
| il | attribuait |
| nous | attribuions |
| vous | attribuiez |
| ils | attribuaient |
Passé composé
| j' | ai | attribué |
| tu | as | attribué |
| il | a | attribué |
| nous | avons | attribué |
| vous | avez | attribué |
| ils | ont | attribué |
Passé simple
| j' | attribuai |
| tu | attribuas |
| il | attribua |
| nous | attribuâmes |
| vous | attribuâtes |
| ils | attribuèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | attribué |
| tu | auras | attribué |
| il | aura | attribué |
| nous | aurons | attribué |
| vous | aurez | attribué |
| ils | auront | attribué |
Passé antérieur
| j' | eus | attribué |
| tu | eus | attribué |
| il | eut | attribué |
| nous | eûmes | attribué |
| vous | eûtes | attribué |
| ils | eurent | attribué |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | attribuerais |
| tu | attribuerais |
| il | attribuerait |
| nous | attribuerions |
| vous | attribueriez |
| ils | attribueraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | attribué |
| tu | aurais | attribué |
| il | aurait | attribué |
| nous | aurions | attribué |
| vous | auriez | attribué |
| ils | auraient | attribué |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | attribué |
| tu | eusses | attribué |
| il | eût | attribué |
| nous | eussions | attribué |
| vous | eussiez | attribué |
| ils | eussent | attribué |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | attribue |
| que | tu | attribues |
| qu' | il | attribue |
| que | nous | attribuions |
| que | vous | attribuiez |
| qu' | ils | attribuent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | attribuasse |
| que | tu | attribuasses |
| qu' | il | attribuât |
| que | nous | attribuassions |
| que | vous | attribuassiez |
| qu' | ils | attribuassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | attribué |
| que | tu | aies | attribué |
| qu' | il | ait | attribué |
| que | nous | ayons | attribué |
| que | vous | ayez | attribué |
| qu' | ils | aient | attribué |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | attribué |
| que | tu | eusses | attribué |
| qu' | il | eût | attribué |
| que | nous | eussions | attribué |
| que | vous | eussiez | attribué |
| qu' | ils | eussent | attribué |
Impératif
Impératif présent
| attribue |
| attribuons |
| attribuez |
Impératif passé
| aie | attribué |
| ayons | attribué |
| ayez | attribué |
Infinitif
Participe