Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -ier
Définitions
contrarier /kɔ̃.tʁa.ʁje/ transitif 1er groupe
Empêcher d'agir, d'aboutir.
Par extension, chagriner, causer du dépit par des actions ou des paroles.
Au figuré, s'opposer à une ou plusieurs personnes par ses actions ou par ses paroles.
(Couture)
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | contrarie |
| tu | contraries |
| il | contrarie |
| nous | contrarions |
| vous | contrariez |
| ils | contrarient |
Plus-que-parfait
| j' | avais | contrarié |
| tu | avais | contrarié |
| il | avait | contrarié |
| nous | avions | contrarié |
| vous | aviez | contrarié |
| ils | avaient | contrarié |
Futur simple
| je | contrarierai |
| tu | contrarieras |
| il | contrariera |
| nous | contrarierons |
| vous | contrarierez |
| ils | contrarieront |
Imparfait
| je | contrariais |
| tu | contrariais |
| il | contrariait |
| nous | contrariions |
| vous | contrariiez |
| ils | contrariaient |
Passé composé
| j' | ai | contrarié |
| tu | as | contrarié |
| il | a | contrarié |
| nous | avons | contrarié |
| vous | avez | contrarié |
| ils | ont | contrarié |
Passé simple
| je | contrariai |
| tu | contrarias |
| il | contraria |
| nous | contrariâmes |
| vous | contrariâtes |
| ils | contrarièrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | contrarié |
| tu | auras | contrarié |
| il | aura | contrarié |
| nous | aurons | contrarié |
| vous | aurez | contrarié |
| ils | auront | contrarié |
Passé antérieur
| j' | eus | contrarié |
| tu | eus | contrarié |
| il | eut | contrarié |
| nous | eûmes | contrarié |
| vous | eûtes | contrarié |
| ils | eurent | contrarié |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | contrarierais |
| tu | contrarierais |
| il | contrarierait |
| nous | contrarierions |
| vous | contrarieriez |
| ils | contrarieraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | contrarié |
| tu | aurais | contrarié |
| il | aurait | contrarié |
| nous | aurions | contrarié |
| vous | auriez | contrarié |
| ils | auraient | contrarié |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | contrarié |
| tu | eusses | contrarié |
| il | eût | contrarié |
| nous | eussions | contrarié |
| vous | eussiez | contrarié |
| ils | eussent | contrarié |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | contrarie |
| que | tu | contraries |
| qu' | il | contrarie |
| que | nous | contrariions |
| que | vous | contrariiez |
| qu' | ils | contrarient |
Subjonctif imparfait
| que | je | contrariasse |
| que | tu | contrariasses |
| qu' | il | contrariât |
| que | nous | contrariassions |
| que | vous | contrariassiez |
| qu' | ils | contrariassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | contrarié |
| que | tu | aies | contrarié |
| qu' | il | ait | contrarié |
| que | nous | ayons | contrarié |
| que | vous | ayez | contrarié |
| qu' | ils | aient | contrarié |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | contrarié |
| que | tu | eusses | contrarié |
| qu' | il | eût | contrarié |
| que | nous | eussions | contrarié |
| que | vous | eussiez | contrarié |
| qu' | ils | eussent | contrarié |
Impératif
Impératif présent
| contrarie |
| contrarions |
| contrariez |
Impératif passé
| aie | contrarié |
| ayons | contrarié |
| ayez | contrarié |
Infinitif
Participe