Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
débander transitif 1er groupe
Détendre.
Par extension, débarrasser d'une bande, d'un bandeau.
Populaire : (Sexualité) Faire flancher son érection.
se débander pronominal
Militaire : Se disperser en quittant les rangs, soit pour piller, soit pour fuir.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| je | débande |
| tu | débandes |
| il | débande |
| nous | débandons |
| vous | débandez |
| ils | débandent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | débandé |
| tu | avais | débandé |
| il | avait | débandé |
| nous | avions | débandé |
| vous | aviez | débandé |
| ils | avaient | débandé |
Futur simple
| je | débanderai |
| tu | débanderas |
| il | débandera |
| nous | débanderons |
| vous | débanderez |
| ils | débanderont |
Imparfait
| je | débandais |
| tu | débandais |
| il | débandait |
| nous | débandions |
| vous | débandiez |
| ils | débandaient |
Passé composé
| j' | ai | débandé |
| tu | as | débandé |
| il | a | débandé |
| nous | avons | débandé |
| vous | avez | débandé |
| ils | ont | débandé |
Passé simple
| je | débandai |
| tu | débandas |
| il | débanda |
| nous | débandâmes |
| vous | débandâtes |
| ils | débandèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | débandé |
| tu | auras | débandé |
| il | aura | débandé |
| nous | aurons | débandé |
| vous | aurez | débandé |
| ils | auront | débandé |
Passé antérieur
| j' | eus | débandé |
| tu | eus | débandé |
| il | eut | débandé |
| nous | eûmes | débandé |
| vous | eûtes | débandé |
| ils | eurent | débandé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| je | débanderais |
| tu | débanderais |
| il | débanderait |
| nous | débanderions |
| vous | débanderiez |
| ils | débanderaient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | débandé |
| tu | aurais | débandé |
| il | aurait | débandé |
| nous | aurions | débandé |
| vous | auriez | débandé |
| ils | auraient | débandé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | débandé |
| tu | eusses | débandé |
| il | eût | débandé |
| nous | eussions | débandé |
| vous | eussiez | débandé |
| ils | eussent | débandé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | je | débande |
| que | tu | débandes |
| qu' | il | débande |
| que | nous | débandions |
| que | vous | débandiez |
| qu' | ils | débandent |
Subjonctif imparfait
| que | je | débandasse |
| que | tu | débandasses |
| qu' | il | débandât |
| que | nous | débandassions |
| que | vous | débandassiez |
| qu' | ils | débandassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | débandé |
| que | tu | aies | débandé |
| qu' | il | ait | débandé |
| que | nous | ayons | débandé |
| que | vous | ayez | débandé |
| qu' | ils | aient | débandé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | débandé |
| que | tu | eusses | débandé |
| qu' | il | eût | débandé |
| que | nous | eussions | débandé |
| que | vous | eussiez | débandé |
| qu' | ils | eussent | débandé |
Impératif
Impératif passé
| aie | débandé |
| ayons | débandé |
| ayez | débandé |
Infinitif
Participe