Propriétés
		Auxiliaire : avoir
Terminaison : -ger
			Définitions
			déranger transitif 1er groupe
Ôter une chose de son rang, de sa place ; mettre en désordre ce qui était arrangé.
Au figuré, détourner quelqu'un d'une occupation, de ses affaires, etc.
(Propre) Au figuré, faire qu'une chose n'aille plus aussi bien, altérer, troubler, brouiller.
(Figuré) et Familier : Chagriner quelqu'un, le contrecarrer.
Faire que la conduite de quelqu'un ne soit plus aussi réglée qu'elle l'était auparavant.
			Conjugaisons
			Indicatif
			Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
			
				Présent
				| je | dérange | 
| tu | déranges | 
| il | dérange | 
| nous | dérangeons | 
| vous | dérangez | 
| ils | dérangent | 
				Plus-que-parfait
				| j' | avais | dérangé | 
| tu | avais | dérangé | 
| il | avait | dérangé | 
| nous | avions | dérangé | 
| vous | aviez | dérangé | 
| ils | avaient | dérangé | 
				Futur simple
				| je | dérangerai | 
| tu | dérangeras | 
| il | dérangera | 
| nous | dérangerons | 
| vous | dérangerez | 
| ils | dérangeront | 
				Imparfait
				| je | dérangeais | 
| tu | dérangeais | 
| il | dérangeait | 
| nous | dérangions | 
| vous | dérangiez | 
| ils | dérangeaient | 
			 
			
				Passé composé
				| j' | ai | dérangé | 
| tu | as | dérangé | 
| il | a | dérangé | 
| nous | avons | dérangé | 
| vous | avez | dérangé | 
| ils | ont | dérangé | 
				Passé simple
				| je | dérangeai | 
| tu | dérangeas | 
| il | dérangea | 
| nous | dérangeâmes | 
| vous | dérangeâtes | 
| ils | dérangèrent | 
				Futur antérieur
				| j' | aurai | dérangé | 
| tu | auras | dérangé | 
| il | aura | dérangé | 
| nous | aurons | dérangé | 
| vous | aurez | dérangé | 
| ils | auront | dérangé | 
				Passé antérieur
				| j' | eus | dérangé | 
| tu | eus | dérangé | 
| il | eut | dérangé | 
| nous | eûmes | dérangé | 
| vous | eûtes | dérangé | 
| ils | eurent | dérangé | 
			 
			Conditionnel
			Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
			
				Conditionnel présent
				| je | dérangerais | 
| tu | dérangerais | 
| il | dérangerait | 
| nous | dérangerions | 
| vous | dérangeriez | 
| ils | dérangeraient | 
			 
			
				Conditionnel passé 1ère forme
				| j' | aurais | dérangé | 
| tu | aurais | dérangé | 
| il | aurait | dérangé | 
| nous | aurions | dérangé | 
| vous | auriez | dérangé | 
| ils | auraient | dérangé | 
			 
			
				Conditionnel passé 2e forme
				| j' | eusse | dérangé | 
| tu | eusses | dérangé | 
| il | eût | dérangé | 
| nous | eussions | dérangé | 
| vous | eussiez | dérangé | 
| ils | eussent | dérangé | 
			 
			Subjonctif
			Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
			
				Subjonctif présent
				| que | je | dérange | 
| que | tu | déranges | 
| qu' | il | dérange | 
| que | nous | dérangions | 
| que | vous | dérangiez | 
| qu' | ils | dérangent | 
				Subjonctif imparfait
				| que | je | dérangeasse | 
| que | tu | dérangeasses | 
| qu' | il | dérangeât | 
| que | nous | dérangeassions | 
| que | vous | dérangeassiez | 
| qu' | ils | dérangeassent | 
			 
			
				Subjonctif passé
				| que | j' | aie | dérangé | 
| que | tu | aies | dérangé | 
| qu' | il | ait | dérangé | 
| que | nous | ayons | dérangé | 
| que | vous | ayez | dérangé | 
| qu' | ils | aient | dérangé | 
				Subjonctif plus-que-parfait
				| que | j' | eusse | dérangé | 
| que | tu | eusses | dérangé | 
| qu' | il | eût | dérangé | 
| que | nous | eussions | dérangé | 
| que | vous | eussiez | dérangé | 
| qu' | ils | eussent | dérangé | 
			 
			Impératif
			
				Impératif présent
				| dérange | 
| dérangeons | 
| dérangez | 
			 
			
				Impératif passé
| aie | dérangé | 
| ayons | dérangé | 
| ayez | dérangé | 
			 
			Infinitif
			
			
			Participe