Propriétés
		Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
			Définitions
			brouiller /bʁu.je/ transitif 1er groupe
Mettre pêle-mêle, mêler, mélanger.
Au figuré, familier : Chercher à mettre du trouble dans une affaire, à l'embrouiller, rendre confus, troubler, déranger, altérer, en parlant de choses matérielles qui ne peuvent être mêlées.
(Figuré) Bouleverser, confondre, troubler, en parlant de choses morales, ou même des personnes.
Au figuré, mettre la désunion, la mésintelligence entre des personnes qui vivaient bien ensemble.
			Conjugaisons
			Indicatif
			Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
			
				Présent
				| je | brouille | 
| tu | brouilles | 
| il | brouille | 
| nous | brouillons | 
| vous | brouillez | 
| ils | brouillent | 
				Plus-que-parfait
				| j' | avais | brouillé | 
| tu | avais | brouillé | 
| il | avait | brouillé | 
| nous | avions | brouillé | 
| vous | aviez | brouillé | 
| ils | avaient | brouillé | 
				Futur simple
				| je | brouillerai | 
| tu | brouilleras | 
| il | brouillera | 
| nous | brouillerons | 
| vous | brouillerez | 
| ils | brouilleront | 
				Imparfait
				| je | brouillais | 
| tu | brouillais | 
| il | brouillait | 
| nous | brouillions | 
| vous | brouilliez | 
| ils | brouillaient | 
			 
			
				Passé composé
				| j' | ai | brouillé | 
| tu | as | brouillé | 
| il | a | brouillé | 
| nous | avons | brouillé | 
| vous | avez | brouillé | 
| ils | ont | brouillé | 
				Passé simple
				| je | brouillai | 
| tu | brouillas | 
| il | brouilla | 
| nous | brouillâmes | 
| vous | brouillâtes | 
| ils | brouillèrent | 
				Futur antérieur
				| j' | aurai | brouillé | 
| tu | auras | brouillé | 
| il | aura | brouillé | 
| nous | aurons | brouillé | 
| vous | aurez | brouillé | 
| ils | auront | brouillé | 
				Passé antérieur
				| j' | eus | brouillé | 
| tu | eus | brouillé | 
| il | eut | brouillé | 
| nous | eûmes | brouillé | 
| vous | eûtes | brouillé | 
| ils | eurent | brouillé | 
			 
			Conditionnel
			Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
			
				Conditionnel présent
				| je | brouillerais | 
| tu | brouillerais | 
| il | brouillerait | 
| nous | brouillerions | 
| vous | brouilleriez | 
| ils | brouilleraient | 
			 
			
				Conditionnel passé 1ère forme
				| j' | aurais | brouillé | 
| tu | aurais | brouillé | 
| il | aurait | brouillé | 
| nous | aurions | brouillé | 
| vous | auriez | brouillé | 
| ils | auraient | brouillé | 
			 
			
				Conditionnel passé 2e forme
				| j' | eusse | brouillé | 
| tu | eusses | brouillé | 
| il | eût | brouillé | 
| nous | eussions | brouillé | 
| vous | eussiez | brouillé | 
| ils | eussent | brouillé | 
			 
			Subjonctif
			Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
			
				Subjonctif présent
				| que | je | brouille | 
| que | tu | brouilles | 
| qu' | il | brouille | 
| que | nous | brouillions | 
| que | vous | brouilliez | 
| qu' | ils | brouillent | 
				Subjonctif imparfait
				| que | je | brouillasse | 
| que | tu | brouillasses | 
| qu' | il | brouillât | 
| que | nous | brouillassions | 
| que | vous | brouillassiez | 
| qu' | ils | brouillassent | 
			 
			
				Subjonctif passé
				| que | j' | aie | brouillé | 
| que | tu | aies | brouillé | 
| qu' | il | ait | brouillé | 
| que | nous | ayons | brouillé | 
| que | vous | ayez | brouillé | 
| qu' | ils | aient | brouillé | 
				Subjonctif plus-que-parfait
				| que | j' | eusse | brouillé | 
| que | tu | eusses | brouillé | 
| qu' | il | eût | brouillé | 
| que | nous | eussions | brouillé | 
| que | vous | eussiez | brouillé | 
| qu' | ils | eussent | brouillé | 
			 
			Impératif
			
				Impératif présent
				| brouille | 
| brouillons | 
| brouillez | 
			 
			
				Impératif passé
| aie | brouillé | 
| ayons | brouillé | 
| ayez | brouillé | 
			 
			Infinitif
			
			
			Participe