Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
écœurer /e.kœ.ʁe/ transitif 1er groupe
Faire défaillir le cœur, dégoûter, en parlant des boissons, des aliments fades ou trop sucrés.
Au figuré, mettre dans un état de dégoût, répugner.
Québec : Familier : Déranger fortement. Note : Au Québec, le mot est moins fort qu'en France, en ce sens qu'il n'évoque pas vraiment un haut-le-cœur.
Québec : Familier : Narguer, provoquer.
s'écœurer /s‿e.kœ.ʁe/ pronominal 1er groupe
Québec : Se lasser.
s'écœurer /s‿e.kœ.ʁe/ pronominal réciproque
Québec : Se narguer, se disputer.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | écœure |
| tu | écœures |
| il | écœure |
| nous | écœurons |
| vous | écœurez |
| ils | écœurent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | écœuré |
| tu | avais | écœuré |
| il | avait | écœuré |
| nous | avions | écœuré |
| vous | aviez | écœuré |
| ils | avaient | écœuré |
Futur simple
| j' | écœurerai |
| tu | écœureras |
| il | écœurera |
| nous | écœurerons |
| vous | écœurerez |
| ils | écœureront |
Imparfait
| j' | écœurais |
| tu | écœurais |
| il | écœurait |
| nous | écœurions |
| vous | écœuriez |
| ils | écœuraient |
Passé composé
| j' | ai | écœuré |
| tu | as | écœuré |
| il | a | écœuré |
| nous | avons | écœuré |
| vous | avez | écœuré |
| ils | ont | écœuré |
Passé simple
| j' | écœurai |
| tu | écœuras |
| il | écœura |
| nous | écœurâmes |
| vous | écœurâtes |
| ils | écœurèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | écœuré |
| tu | auras | écœuré |
| il | aura | écœuré |
| nous | aurons | écœuré |
| vous | aurez | écœuré |
| ils | auront | écœuré |
Passé antérieur
| j' | eus | écœuré |
| tu | eus | écœuré |
| il | eut | écœuré |
| nous | eûmes | écœuré |
| vous | eûtes | écœuré |
| ils | eurent | écœuré |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | écœurerais |
| tu | écœurerais |
| il | écœurerait |
| nous | écœurerions |
| vous | écœureriez |
| ils | écœureraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | écœuré |
| tu | aurais | écœuré |
| il | aurait | écœuré |
| nous | aurions | écœuré |
| vous | auriez | écœuré |
| ils | auraient | écœuré |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | écœuré |
| tu | eusses | écœuré |
| il | eût | écœuré |
| nous | eussions | écœuré |
| vous | eussiez | écœuré |
| ils | eussent | écœuré |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | écœure |
| que | tu | écœures |
| qu' | il | écœure |
| que | nous | écœurions |
| que | vous | écœuriez |
| qu' | ils | écœurent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | écœurasse |
| que | tu | écœurasses |
| qu' | il | écœurât |
| que | nous | écœurassions |
| que | vous | écœurassiez |
| qu' | ils | écœurassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | écœuré |
| que | tu | aies | écœuré |
| qu' | il | ait | écœuré |
| que | nous | ayons | écœuré |
| que | vous | ayez | écœuré |
| qu' | ils | aient | écœuré |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | écœuré |
| que | tu | eusses | écœuré |
| qu' | il | eût | écœuré |
| que | nous | eussions | écœuré |
| que | vous | eussiez | écœuré |
| qu' | ils | eussent | écœuré |
Impératif
Impératif passé
| aie | écœuré |
| ayons | écœuré |
| ayez | écœuré |
Infinitif
Participe