Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
embrouiller /ɑ̃.bʁu.je/ transitif 1er groupe
Brouiller, mettre des choses dans une confusion telle qu'on ne peut les démêler.
Par extension, troubler quelqu'un, lui faire perdre le fil de ses idées.
s'embrouiller pronominal
Perdre le fil de ses idées, de son discours.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | embrouille |
| tu | embrouilles |
| il | embrouille |
| nous | embrouillons |
| vous | embrouillez |
| ils | embrouillent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | embrouillé |
| tu | avais | embrouillé |
| il | avait | embrouillé |
| nous | avions | embrouillé |
| vous | aviez | embrouillé |
| ils | avaient | embrouillé |
Futur simple
| j' | embrouillerai |
| tu | embrouilleras |
| il | embrouillera |
| nous | embrouillerons |
| vous | embrouillerez |
| ils | embrouilleront |
Imparfait
| j' | embrouillais |
| tu | embrouillais |
| il | embrouillait |
| nous | embrouillions |
| vous | embrouilliez |
| ils | embrouillaient |
Passé composé
| j' | ai | embrouillé |
| tu | as | embrouillé |
| il | a | embrouillé |
| nous | avons | embrouillé |
| vous | avez | embrouillé |
| ils | ont | embrouillé |
Passé simple
| j' | embrouillai |
| tu | embrouillas |
| il | embrouilla |
| nous | embrouillâmes |
| vous | embrouillâtes |
| ils | embrouillèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | embrouillé |
| tu | auras | embrouillé |
| il | aura | embrouillé |
| nous | aurons | embrouillé |
| vous | aurez | embrouillé |
| ils | auront | embrouillé |
Passé antérieur
| j' | eus | embrouillé |
| tu | eus | embrouillé |
| il | eut | embrouillé |
| nous | eûmes | embrouillé |
| vous | eûtes | embrouillé |
| ils | eurent | embrouillé |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | embrouillerais |
| tu | embrouillerais |
| il | embrouillerait |
| nous | embrouillerions |
| vous | embrouilleriez |
| ils | embrouilleraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | embrouillé |
| tu | aurais | embrouillé |
| il | aurait | embrouillé |
| nous | aurions | embrouillé |
| vous | auriez | embrouillé |
| ils | auraient | embrouillé |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | embrouillé |
| tu | eusses | embrouillé |
| il | eût | embrouillé |
| nous | eussions | embrouillé |
| vous | eussiez | embrouillé |
| ils | eussent | embrouillé |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | embrouille |
| que | tu | embrouilles |
| qu' | il | embrouille |
| que | nous | embrouillions |
| que | vous | embrouilliez |
| qu' | ils | embrouillent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | embrouillasse |
| que | tu | embrouillasses |
| qu' | il | embrouillât |
| que | nous | embrouillassions |
| que | vous | embrouillassiez |
| qu' | ils | embrouillassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | embrouillé |
| que | tu | aies | embrouillé |
| qu' | il | ait | embrouillé |
| que | nous | ayons | embrouillé |
| que | vous | ayez | embrouillé |
| qu' | ils | aient | embrouillé |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | embrouillé |
| que | tu | eusses | embrouillé |
| qu' | il | eût | embrouillé |
| que | nous | eussions | embrouillé |
| que | vous | eussiez | embrouillé |
| qu' | ils | eussent | embrouillé |
Impératif
Impératif présent
| embrouille |
| embrouillons |
| embrouillez |
Impératif passé
| aie | embrouillé |
| ayons | embrouillé |
| ayez | embrouillé |
Infinitif
Participe
Participe passé
| embrouillé |
| ayant | embrouillé |