Propriétés
Auxiliaire : avoir
Terminaison : -er
Définitions
aponicher 1er groupe pronominal
S'accroupir, s'asseoir.
Conjugaisons
Indicatif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Présent
| j' | aponiche |
| tu | aponiches |
| il | aponiche |
| nous | aponichons |
| vous | aponichez |
| ils | aponichent |
Plus-que-parfait
| j' | avais | aponiché |
| tu | avais | aponiché |
| il | avait | aponiché |
| nous | avions | aponiché |
| vous | aviez | aponiché |
| ils | avaient | aponiché |
Futur simple
| j' | aponicherai |
| tu | aponicheras |
| il | aponichera |
| nous | aponicherons |
| vous | aponicherez |
| ils | aponicheront |
Imparfait
| j' | aponichais |
| tu | aponichais |
| il | aponichait |
| nous | aponichions |
| vous | aponichiez |
| ils | aponichaient |
Passé composé
| j' | ai | aponiché |
| tu | as | aponiché |
| il | a | aponiché |
| nous | avons | aponiché |
| vous | avez | aponiché |
| ils | ont | aponiché |
Passé simple
| j' | aponichai |
| tu | aponichas |
| il | aponicha |
| nous | aponichâmes |
| vous | aponichâtes |
| ils | aponichèrent |
Futur antérieur
| j' | aurai | aponiché |
| tu | auras | aponiché |
| il | aura | aponiché |
| nous | aurons | aponiché |
| vous | aurez | aponiché |
| ils | auront | aponiché |
Passé antérieur
| j' | eus | aponiché |
| tu | eus | aponiché |
| il | eut | aponiché |
| nous | eûmes | aponiché |
| vous | eûtes | aponiché |
| ils | eurent | aponiché |
Conditionnel
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Conditionnel présent
| j' | aponicherais |
| tu | aponicherais |
| il | aponicherait |
| nous | aponicherions |
| vous | aponicheriez |
| ils | aponicheraient |
Conditionnel passé 1ère forme
| j' | aurais | aponiché |
| tu | aurais | aponiché |
| il | aurait | aponiché |
| nous | aurions | aponiché |
| vous | auriez | aponiché |
| ils | auraient | aponiché |
Conditionnel passé 2e forme
| j' | eusse | aponiché |
| tu | eusses | aponiché |
| il | eût | aponiché |
| nous | eussions | aponiché |
| vous | eussiez | aponiché |
| ils | eussent | aponiché |
Subjonctif
Utiliser un autre pronom personnel : il/elle/on - ils/elles
Subjonctif présent
| que | j' | aponiche |
| que | tu | aponiches |
| qu' | il | aponiche |
| que | nous | aponichions |
| que | vous | aponichiez |
| qu' | ils | aponichent |
Subjonctif imparfait
| que | j' | aponichasse |
| que | tu | aponichasses |
| qu' | il | aponichât |
| que | nous | aponichassions |
| que | vous | aponichassiez |
| qu' | ils | aponichassent |
Subjonctif passé
| que | j' | aie | aponiché |
| que | tu | aies | aponiché |
| qu' | il | ait | aponiché |
| que | nous | ayons | aponiché |
| que | vous | ayez | aponiché |
| qu' | ils | aient | aponiché |
Subjonctif plus-que-parfait
| que | j' | eusse | aponiché |
| que | tu | eusses | aponiché |
| qu' | il | eût | aponiché |
| que | nous | eussions | aponiché |
| que | vous | eussiez | aponiché |
| qu' | ils | eussent | aponiché |
Impératif
Impératif présent
| aponiche |
| aponichons |
| aponichez |
Impératif passé
| aie | aponiché |
| ayons | aponiché |
| ayez | aponiché |
Infinitif
Participe